20 Nisan 2010 Salı

Empati



Futbolla ilişikli olduğum için genelde futbol üzerine karaladım bu güne kadar ama herşeyden öte futbola bakışımızı bile etkileyen bir yanımız varki o da dünyaya emekten yana bakmak, sınırsızlıktan yana bakmak, insan olmaktan yana bakmak,


Baktığımız yerde bizden öncekiler, bizim baktığımız dünyayı büyütmeye çalışanlar tarifi zor acılar çekmişler, bizse darbe kuşağı olarak tıngırıfıs bir ortamda, kişiliksiz, habersiz, bir dünyada büyümeye başladık, Allahtan çevremizde azda olsa kalanlar vardı da onlardan hayatın ne olduğunu, başka bir dünyanın var olduğunu dinleyebildik,


Bunu karalamamın nedeni ise ali alverdi nin ölüm haberini duymuş olmam,


6.Mayıs.1972 de bizim baktığımız dünyayı büyütmeye çalışan güzel insanların asılmalarına karar veren, idam edilirlerkende bıyık altından gülen bu şahıs yazdığı kitapta aynen şöyle söylüyor;


"işte bu beyni yikanmiş militanlar ölum sehpasinda dahi komünizm propagandasi yapiyor ve kendisinin arkasindan gelecek olanlara cesaret vermek istiyor. onlari astigimiz icin turk ceza kanunlarini millet adina muhakeme ederek tatbik ettigim icin bana katil elverdi diyorlar"


Evet sana katil diyoruz ama ayrıca sana mendereslerin asılmasıyla devam eden bir maçı üç üçe getirmeye çalışan, ve bunu suçsuz, günahsız üç tane gencim ömürleriyle oynayarak yapan yanlı bir hakemde diyoruz,


Gelelim bu şahsın ölümüne arkadaş nefes borusuna kaçan bir yemek parçası yüzünden BOĞULARAK can vermiştir, evet inanılmaz ama gerçek BOĞULARAK,


O yaşam dolu gençlere sınırsız yanarken içimiz, 3-5 saniyeliğinede olsa BOĞULMA duygusunu yaşadığın için buz gibi oluyor,


Empati sen ne hoş bir şeysin.


İlahi adalet,


Rüzgar eken Fırtına biçer.